Mira ŻELECHOWER-ALEKSIUN, Przemarsz i Pieta

45x69, akryl na płycie, 2018

Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu (dawniej PWSST we Wrocławiu) w Katedrze
Malarstwa Architektonicznego. Członkini ZPAP. Rysowała i malowała od wczesnego dzieciństwa,
zainspirowały ją niemieckie albumy o sztuce gotyku, renesansu i baroku, jedyne książkami z jakimi miała
styczność po wojnie. We wczesnej młodości jej artystycznym ideałem była twórczość Rembrandta –
poruszała ją do głębi, z czasem odkryła Turnera. Obecnie inspiracje czerpie z Pięcioksięgu i całej tradycji
żydowskiej oraz mindfulness. Według artystki nie da się wpisać jej obrazów w konkretny nurt, jednak
odpowiada jej określenie, którego użył krytyk Andrzej Osęka w 1967 roku – realizm magiczny. W swoim
malarstwie, którym się przede wszystkim zajmuje, od zawsze koncentrowała się na człowieku i dramacie
jego istnienia. Ale bliski jest jej też teatr, zwłaszcza ten wywodzący się z metody Grotowskiego. Od
początku powstania współpracowała z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych Gardzienice i Teatrem Pieśń
Kozła.
Najbardziej uhonorowana w swoim życiu czuje się zaproszeniem do udziału w wystawie Marka
Roztworowskiego „Polaków Portret Własny” w 1979 roku, a wystawę indywidualną „Przez ziemię świętą
do ziemi obiecanej” w Jerozolimie w 1989 r. uważa za wydarzenie najbardziej znaczące w swoim
artystycznym i duchowym życiu. Za najlepsze swoje dzieło uznaje cykl obrazów Kalendarz Pamięci wg
Brunona Schulza pokazanych pierwszy raz w Teatrze La Mamma w Nowym Jorku do spektaklu Republic
of Dream.